Annemize duyduğumuz sevgiyi anlatma gününe denir Anneler günü. Bir gün adam arkadaşına sormuş. Merakını dindirmek istemiş. Beni seviyor musun demiş arkadaşına. Arkadaşı da seni bir severim bir severim ki, sorma demiş. İkna olmayan adam ne arıyorsun ne soruyorsun bu nasıl sevgi demiş. Arkadaşı da seni görünce severim demiş. Bu kıssa bana büyük bir hisse verir. Kıymetlilerimiz, değer biçemediğimiz annelerimizi elbet çok seviyoruzdur fakat aramayıp sormayıp, küçücük bir armağan almadığımız annemizi yılın bir günü hatırlamak, aramak ya da hediye almak sevgimizi, saygımızı nasıl ortaya koyar bilmem. Annelerimiz bu durumda da yüce gönlünü ortaya koyarak bize sevgisini gösterir.
Nasıl Anneler Günü
10 Mayıs gelmiş. Şimdi kalkıp kahvaltı hazırlayalım, aldığımız küçük hediyeyi sevgi dolu cümleler ile annemize verelim. Nasıl olsa 11 Mayıs sabaha unutur gideriz. Görevimizi yapmamızın getirdiği psikolojik rahatlama bizi bir yıl idare eder. Sevgili annemiz de bir yıl sonraki mayıs ayına kadar idare eder artık. Arada bayramlarda da ulaşamadım diyerek mesaj atarız, bayramını da kutlarız. Belki abartıp günler öncesinden hazırlık yapan, gün sayan annemize bayram tatiline giderken uğrayıp bayramını kutlayıp geçeriz. Bayramı da kutlamış oluruz. Vicdanımız rahat etmiş olur. Annemize duyduğumuz sevgiyi pompalanmış bir günde tüm insanlarla beraber kutlamak da herhalde en kritik sınavdan zayıf almış bir sınıf öğrencinin üzülmemesi, birbirinden güç alması gibidir. Anneler gününün de anlamsızlaştırılmaması dileğiyle.
